Rüveyda Mahreçli Rüya

Bir yusufçuk kuþunun hayalinden çýktýn sen.
Her hâlin aþka dair efsanevi bir desen.
Züleyha ikliminden Leyla’nýn mevsiminden.
Berrak gamzelerinle su misal akýp gelsen.


Semerkant semasýnda ýþýl ýþýl bir yýldýz.
Bin bir gece masalý sen olmayýnca ýssýz.
Adý gül dibaceli güle emsal eþsiz kýz.
Sen tebessüm etmezsen yýldýzlar kalýr yalnýz.


Üveyikler üþürken buz tutar hayallerim.
Turnalarýn hayali bulutlara karýþýr.
Zarafetin ve rengin açýlan goncada im.
Sana eriþmek için cümle güller yarýþýr.


Rüveyda rüyalara düþen çiy gecelerde.
Adýný söyler iken gül tüter hecelerde.
Eþin menendin yoktur dünyevi ecelerde.
Karanfil çay demiyle birdir imecelerde.


Nahifliðe i mgesin bedeninle adýnla.
Ýnce belli cerenler hep bu yüzden kýskanýr.
Mestane ediyorsun bir nebzecik yadýnla.
Bu demde bizi gören mecnun dirildi sanýr.


Gün ýþýr dildesin sen gönüldesin her daim.
Billurdan kelimeler sende somutlaþan im.
Senden uzakta geçti böyle sensiz kaç mevsim.
Her yaným kýrýk dökük sana özlemim kaim.
Ankara,27.01.2015 Ý.K














Sosyal Medyada Paylaşın: