Çýða mý bastýlar tenini Rengi düþmüþ yüzüne Soðuk kesmiþ elini Saçlarýn Kalakalýyor avuçlarýmda Bakakalýyorum ya öylece Çiçeklerin solgun
Serçeler býrakmýþ dallarýmý Çýtý çýkmýyor sabahlarýn Yasý dinmiyor bulutlarýn Ve yaþlanmýyor denizlerim Kabuklarý ayýklanýyor Ýstiridyelerin Bekliyorum gelsin diyerek Hýrkasý eski Mevlevileri Vakit ilerliyor acele etmeden Ney’ler suskun
Kim bulsa yitiðini Çözer baðladýðý düðümü Çözülür bahtýn ayak baðlarý Ve sýzýlýr tüm zeytinler Yaðlarýný býrakýr avuçlarýmýza Kökleri mutlu dallarý yorgun
Sýradan her patikayý Yürütürler Allahýn bitmeyen gününde Kýrmýzý çiçeklerin taç yapraklarýný Yolarlar acýsý dinmeyen ayrýlanlar Ve küserler unutulduklarýna Solgun gün batýmlarýnda Boyun bükerler suskun…
Ýlle de sen Kalýrsýn uzaðýmda Ve deliþmen her çýðlýðýn Hesap sorar gitmelerime Yýlgýn atlar þaha kalkar Dönemem olduðun sahile Dönsem zor bela Bakamam yenilen eski gözlerine Düþerim dizlerimin üzerine Öperim topraðýný Görsen bitmiþ halimi Sen bile acýrsýn… Kim bilir unutup kendini Baþucumda aðlarsýn…
A.S.R.A.N.
Sosyal Medyada Paylaşın:
asran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.