ŞİİRİMSİN

Aldýrmýyorum soðuk esen insanlarýn rüzgarlarýna.
Bu gece yüreðimdeki acýlar bambaþka
Iþýðýný tuttuðum gözlerinden uzanýyorum yýldýzlara
Ayýn elleriyle karanlýðý sararcasýna.

Yüreðimi sevgindi rüzgarýyla kamçýlayan
Þimdi farklý bir yürekte çýktý karþýma.
Bir bendim sevdaný nefesimle yaþatan.
Kalbimden bir sen geçiyorsun aklýma.

Güneþ gibi yanýyordu yüreðim.
Geceler gibi kararýyordu gönlüm
Bir gün ayrýlýða uçacaðýmý
Bilmeden özlemle kanatlandým.
Gidiþinle hüzünler yaðdý gözlerimden
Gecelerimi bile gölgeleyen
Kara bulutlar örttü üzerimi.

Gönlüm neden sensiz bir þeye kanmýyor?
Hayatým anlamýný yitirdi sensiz gülemiyorum.
Zor geliyor senden kalan anýlarla yaþamak
Yokluðunu þiirlerde yazarak anlatmak.

Sözcükler boðazýmdan çýkmýyor artýk,
Yaþantýma sýðmayan ne bir ses nede bir nefes kalmadý.
Hiç bir yere koyamadýðým kendimle yalnýzlýk...
Söyle seni nerede saklayým da kaybetmeyim?
Sensiz nasýl yaþanýr söyle de bileyim...

Neden baþka bir sevgiyi koydun kalbine,
Ama sen yaþamayan kalbimde ölümsüzsün.
Bu gece seni ilk defa seninle aldattým
Seni bu þiire mýsralarla yazarak...
Ben þiirin taa.. kendisiyim artýk,
Herkesin gönülden gönüle yazýp okuduðu...

Seni sensiz yaþamak benim þiirim artýk
Ölümün bile ölümsüzlüðü þiirimle yaþatacak...
Sosyal Medyada Paylaşın: