BU GECE Saat gece yarýsýný geçiyordu Ve ben yeni günü þiir yazarak karþýlýyordum Gece misafir kabul etmiyordu Ben kalemim kitaplarým çay bardaðý cýlýz bir mum ýþýðý kâfi Kalemim þiirlerimi okuyordu Gece bütün bu olanlara þahitlik ediyordu Þiir iþlemekten yorulan ellerim yavaþça çay bardaðýna gidiyordu Bir yudumu ýsýtýyordu içimi geceyi O çay ki þairin en büyük nimeti Cýlýz dediðim mum ýþýðý dimdikti parlýyordu Ben sessizliðin sesini dinliyordum Þiir kitaplarým sayfalarýndan dörtlükler fýsýldýyordu kulaðýma Bir anda sessizlik kýrýlýyordu gecede Dýþarýda yaðmur baþlýyordu Sabah ezaný okunuyordu Ve masam yataðým oluyordu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fatih YAMANTEPE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.