SON SEVDAM

Kaç isyan þahitliðinde boynu bükük kaldý kalemim
Kaç nisan yaðmurlarýnda ýslandý naðmelerim bilirmisin sen
Oysa adýný dilimin ucunda tutmaya bile sakýndýðým kiþiden yedim ben en büyük tokadý
Bilirmisin sen bunun acýsýný oysaki ben saatlerce,günlerce ve belkide yýllarca elimi kalbimin üstünde taþýdým
Kimse dokunmasýn,ellemesin diye oysaki sen bir sözünden bile sakýndýn beni
Bende biliyordum sevdamý üç kuruþa sattýðýmda yalnýzlýklara mahkum olacaðýmý
Ama yinede satmadým,dayandým,katlandým hep bir umutla bekledim
Ben zaten senin bakýþlarýnda yok olmuþtum görünmez bilinmez biriydim
Benim sevdam dünyaya aðýr bir soruydu ve ben cevabýný bildiðim halde hep yanlýþ þýkký iþaretledim
Ve sonunda doðru cevabý buldum ’ayrýlýkmýþ’ kavuþmamakmýþ olmayacak bir duaymýþ
Oysa ben hep amin amin diyerek kandýrmýþtým kendimi
Ama hesap zamaný geldiðinde kor ateþte cayýr cayýr yanacaðýmýda kestirmiþtim gözümde
Bu zamana kadar hep bekledim týpký nöbet yerini terketmeyen bir ER gibi ama bizim bir farkýmýz vardý
Parola denen bir þey yoktu bizde her þey ortadaydý
VE anladýmki bizim sevdamýz gemiyi inþa etmeden limaný arayan kaptan misaliydi
Sen mutluluðunla bense hüznüm ile ölmeye mahkum olduk
Dilerim mutluluk defterinden o nur gibi ismin hiç ama hiç silinmez
Yalnýzlýk nedir acý nedir hiç bilme olurmu biliyorsun sen üzülünce ben kahýr oluyorum
Olurmu hiç üzülme benle olmadý olmayacak sayalým ama sen yinede huzurlu ol
Ben seni senin mutluluðun içinde sevmeye razýyým ama þunu da unutma
Benim sana olan bu sevdamý ilerde sakýn ama sakýn aklýna getirme olur mu
Sonra dayanamazsýn kendine bir þey yaparsýn ve ben yine dayanamam
Hani ben sensizliði hep benden bir parça diye üzerimde taþýrdým ya artýk taþýmayacaðým
Gülüþlerinde aradýðým mutluluðu biliyorum hiç bir þeyde bulamayacaðým ama yinede unutacaðým
Ben bir sarraf oldum ve senin külçe ne göre deðer biçtim hep bu zamana kadar
Fakat sen ne yaptýn bugünlük,yarýnlýk,sevdalara ve yahutta bir haftalýk sevdalara týrmandýn
Oysa benim ömürlük sevdam yetmedi sana ve yalnýzlýk bile kendine hayran kaldý
Gece kararmak tan korkar oldu hayaller gerçeðe dönüþmeden yol alýp gitti
Ben hayatta sana karþý sansür ýþýðý olmadým daima yandý daima tutuþtum
Birazda seni anlatayým istersin öyle bir saçlarýn var ki tutupda yorgan yapasým gelir kendime
Ya o gözler o gözler þafaðýn ardýndan doðan güneþ misaliydi
Ya ellerin tutupta eldiven diye geçiresim gelirdi parmaklarým
Birde gülüþün vardý zaten oda beni sana tutsak eden en büyük bir nedendi
Buraya kadarmýþ gözümün nuru gönlümün sururu
Elveda elveda þehrimin ýþýmayan ýþýðý elveda yolumun karanlýk izi ELVEDA..... YAZAN: Hümam Karataþ ...Meçhul Sevdalý...
Sosyal Medyada Paylaşın: