Erzincan’a geleli tam bir buçuk yýl oldu, Ne zaman döneceðim bilemiyorum kýzým. Yaþým kemale erdi, hizmet sürem de doldu. Sýkýntýlar bitmedi, gülemiyorum kýzým.
Paralel çelme takmýþ, nereden bilecektim Zamansýz çift daldýlar gücüm yetmedi tektim, Hicrana ve hasrete þimdilik sabýr ektim, Sýk dokuyup da ince elemiyorum kýzým.
Mazeretimi yazdým reddedildi dilekçem, Kolumu keser oldu hasret yüklü kelepçem, Bir iþe yaramadý ne param ne de akçem, Torpilim yok surlarý delemiyorum kýzým.
Tanýdýk bir bakan yok sýrt çevirdi vekil de, Haksýzlýðý seyrettim çaresiz bir þekilde, Hicret yuvadan uçtu, Rýdvan baþka bir ilde Kendimi üç parçaya bölemiyorum kýzým.
Daire baþkanýmýz sözünde duramadý, Umut ekti gönlüme bir iþe yaramadý, Tam altý ay bekletti velakin aramadý, Artýk kimseden aman dilemiyorum kýzým.
Bak Süreyya da geldi artýk yalnýz deðilsin, Düþene Allah dosttur, düþmeyen nasýl bilsin, Dilerim ki Sakarya huzurunda eðilsin, Hicran henüz bitmedi gelemiyorum kýzým.
Az daha sabret yavrum sayýlý günlerim var, Elbet bu günler geçer, biter hüzün ve efkâr, Bahtýmýza yazýlmýþ sakýn olma isyankâr Kader denen yazgýyý silemiyorum kýzým. F. CENGÝZ Süreyya: Kýzýmla ayný bölümde okuyor G. ANTEP’li Bizim evde kalýyorlar. Ýki kýzým vardý onunla üç kýzým olmuþ oldu. Sosyal Medyada Paylaşın:
FikretCENGİZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.