Sabah gelirken iþe, dedim ki bas git düþünme, bakma ardýna, "Budalaya" ne olduysa, sana olacak olan da ancak o’dur...
Görüp, göreceðindir yaþam da, üstelik, karlar altýnda, ayaz bir havada harcadýðýn o güzelim, önem verilmeyen, yok sayýlan emeðin, hani, bilmese de çoluk çocuk, bir tek senin olan esirgemediðin, harcadýðýn "kutsal" denen emeðin...
Yürü koçum, yüreðinin gösterdiði yolda, taný, ve umutla sev, gözlerinin tanýdýðýný, ama bil ki, övünerek bütün yaptýklarýn, gün gelip, yargýsýna uðrayacaktýr insanlýðýn...
Ey! koca vefasýz dünya, sen sensizliðinde, sadece sevmesini bil, gerisi zaten tam bir unutulmaz hikaye!.. Atilla Yüceak
Sosyal Medyada Paylaşın:
yüceak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.