GÖNÜL....

Yücelerden yüce sanma kendini,
Ömrün sonu bir imtihan olursun....

Toprak olmuþ gör; beyler paþalar,
Kendini bilirsen irfan olursun...

Köþklerin ,konaðýn billur olsada ,
Bir acý rüzgarla viran olursun...

Bir ben varým dersin ,gurur bir girdap,
Gidip bir kötüye mihman olursun...

Seni kurtaracak mevlaya sevgi;
Ýman ile ancak ihvan olursun....

Çiçekli yollara ,köþklere bakma;
Dünyadayken biter yalan olursun...

Mevki ve makamlar kovalar seni;
Yükseldiðin bir gün talan olursun...

Kanaatdan ayrýlma o bir hazine;
Doymayan nefisle giryan olursun....

Süslü ipeklere, þallara kanma;
Doðduðun gün gibi uryan olursun...

Çok yaþasan;ancak yüzyýl yaþarsýn,
Gerçeðe uçmayan rüyan olursun...

Baþýný göklere yaslayýp gezme,
Bir gün baþýn yerde büryan olursun...

Son çýrpýnýþ yetmez ,gözyaþýn yetmez ;
Daðlar zirvesince güman olursun...

Hayat orkestra sende bir nota ;
Aðlayýp inleyen keman olursun...

Naçar gönüllere ilaç olursan;
Ýnleyen ruhuna derman olursun...

Yetimin bir damla gözyaþýný sil;
Yarýn ruz-u mahþer ferman olursun...

Beden çürür gider ; toprak kan içer...
Vicdaný rahat ruh sultan olursun...

Zerre zerre helal alýn terinden...
Mevlaya hak yoldaþ kurban olursun...

Musa DOGRUER(Teslimi)
27.12.2014

Sosyal Medyada Paylaşın: