Uyanalım
Ne din kaldý ne iman, Haya yýrttý perdelerini.
Aldý götürdü þeytan bizden, zorla istediklerini.
Heyhat bu millet böylesi sarhoþ deðildi neler oldu.
Afyon mu içiril dik yoksa? Tüm deðerler kayboldu.
Sýrtýmýza vurdular hoyrat medeniyet kamburunu.
Çaðdaþlýk sandýk hepimiz devenin zongucunu.
Herkesin torbasýnda o var çýkarýn dendiðinde
Onu sunuyor dost dostunun ellerine
Kardeþ tanýmýyor kardeþini yoksa cebinde beþ kuruþu
Bu muydu Türk milletinin deðeri nelerimiz kayboldu
Uyanýn ey ahali bizi kandýrdýlar kurtlu pirinçler ile,
Gitti tüm kýymetli deðerlerimiz medeniyet sahtekarý ile.
Yüreðine saðlýk can yoldaþ hatýrlattýn yediðimiz kazýklarý
Uyanmazsak daha çok yeriz yalancýnýn tuzaklarýný
Sermayemiz koskoca sýfýr olur arkamýza baktýðýmýzda
Allah göstermesin koskoca bir ihanet kalýr hatýramýzda
Yanarýz kýyamete kadar sarýlmazsak esas deðerlerimize
Ne olur Allah aþkýna dönelim yeniden eski kimliðimize
Ýman yerini bulsun, haya sarýlsýn o iffet perdelerine
Mabetler inlesin yeniden imanlý yüreklerin sesiyle.
Þeytan çýldýrsýn, defolup gitsin mahallemizden,
Sevgiler yeþersin yeniden o güzelim bahçelerimizden
Yeniden kucaklaþalým zengin fakir bütün bir Millet
Ancak bu þekilde felaha ulaþýr özlenilen akýbet.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.