Hoşgörü

Hoþgörü

Ýnsanlýðýn özünde muhtaç olduðu deðer,
Cennet Anadolu’mun çiçeðisin Hoþgörü.
Seninle mutlu olur farkederse insanlýk,
Gönlümüzün kardelen çiçeðisin Hoþgörü.

Sen bize son Nebi’nin býraktýðý çiçeksin,
Kur’an’da uzun, uzun anlatýlan deðersin,
Kokunda baþka lezzet, renginde baþka hikmet,
Koklayana huzuru sunan sensin Hoþgörü.

Senin olmadýðýn yer; kin, kabus, nefret dolu,
Sensiz benizler solgun, sensiz gönüller üzgün.
Var olduðun toplumlar; aydýnlýk, ýþýk dolu,
Karanlýk dünyalara aydýnlýksýn Hoþgörü.

Günümüzde insanlýk sana daha çok muhtaç,
Ondan deðil midir ki hep birbirinden ýrak,
Artýk yaðmak vaktidir dünyaya saðanak, saðanak,
Ýnsanlýðý rahatlatýr serinliðin Hoþgörü.

Karanlýktan aydýnlýða giden yollar sendedir,
Geçmiþten geleceðe güzel yýllar sendedir,
Sen deðer yitirmezsin eskise de zamanlar.
Yaþlandýkça güçlenen ulu çýnarsýn Hoþgörü.

Gül sende, Bülbül sende, kedersiz gönül sende.
Cihaný rahatlatan bütün güzellik sende.
Sen ilahi bir nursun, tatlý bir huzur sende.
Gönüllerin kardelen çiçeðisin Hoþgörü.

Mustafa Ýbiþ


Sosyal Medyada Paylaşın: