yaz geçti
güz bitti
þimdi kýþ Maria tut ellerimi ýsýt biraz
kuruyan dallarýmda yapraklarýn hasretleri ayaz
kar örtüsü ruhumun
duyulmaz sesim rüzgarlarda
sen duy sesimi Maria
kaybolsa da hayalin uzak ufuklarda
yakýn aslýnda sanki tenin tenime
dokunsan aðlarým þimdi Maria
gel istersen
getir öte diyarlardan topraðýnýn kokusunu da
dokun biraz dermansýz yaralarýma
saçlarýný ser dilersen
uyut beni ýþýltýlarýnda
þarkýmýzý söyle Maria
çok eski zamanlarda
sana aþkýmýzý gurbet treninin götürdüðü yýllardan sesleniyorum
yediveren gülleri senin ellerindir Maria
hýçkýrýk çiçekleri dillerindir
bu aþkýmýzýn tablosu Maria biraz hazan biraz bahar
pembe gelin mumlarý Maria
ýþýk kanatlý çiçekleri
serçe dudaðýnda kýrmýzý kalp
içimizin dilekleri
geceye misafir yýldýzlar
denize düþen ayýn yakamozlarda çýrpýnýþlarý Maria
aðýr bir hüzün bu aslýnda
neye sarýldýysak hep kaldý ellerimizde iþte biliyorsun
gözgöze gelince hani dünya daha parlak yýldýzlar daha þýk
ve yüreðimiz hep sevmeye sevgiye alýþýk
bu aþkýmýzýn tablosu Maria
biraz gitar
biraz kumsal
biraz da hüzün karýþýk
bütün saatler durmuþ sanki
zaman bitmiþ bir þarkýnýn naðmeleri
kelebek kanatlarýnda kalmýþ sevinçlerimiz
neden göçmen kuþlar gibi dönmedi Maria gidenlerimiz
senelere asýr dokuyan melodiler
aþkýn en gizemli konçertosu
bir þarký söyle
bir þarký söyle gökteki meleklere
" artýk demir almak günü gelmiþ’se zamandan “
“ mechule giden bir gemi kalkar bu limandan "
gideriz bizde
geceye
kýþa
zamana ragmen Maria
vakit çok gec
vakit çok erken
gülümse þimdi eskimiþ resimlerde
sararmýþ anýlarýmýzý anlat bana
biz neler yaþamýþtýk
yazdan bahardan mutluluktan yana
anlat Maria
hiç bir þey ilk gün ki gibi kalmaz Maria
ne dalda yaprak
ne toprakta kefen
ne yürekte aþk
sen beni sadece sev çok sev gerçekten
gülümse biraz
ve tut ellerimi yeniden
sil bütün ayrýlýklarý zamanlardan Maria
kýþ bahçesi bu Maria
yalnýzlýk çiçekleri açmýþ beyaz kardelenler
ulu orta nice ayrýlýklar karlarý sarmýþ baðrýna
sen Maria þimdi sen sarýl bana
ýþýltýlarýmýzý anýlar karartmasýn
sus da dinle lütfen
martýlar Maria martýlar
yine o þarkýlarý fýsýldýyorlar kayalýklarda
duyuyor musun ? ...
Her þiir gibi bu þiirimiz de yalnýzca kendi hikayesini anlattý.Okuyaný okumayaný, duyaný duymayaný, hissedeni hissedemeyeni, umursayaný, umursamayaný, göreni, görmeyeni, görmezlikten gelenleriyle,
insanlýk aleminin þiir okyanusunda bir damla oldu ve yerini aldý.Bu þiire benimle birlikte emek veren Ayþegül Aþkým KARAGÖZ’e þükran borçluyum...
Mert YÝÐÝTCAN - Ayþegül Aþkým KARAGÖZ
23 . 01 . 2015