Anlat BEYOĞLU
ANLAT BEYOÐLU;
Ben 20 yaþýndaydým doðduðumda,
Dilimde bir aþk
Þarký söylüyorduk tükenmiþ þarap þiþeleriyle,
Haykýrýrdým onu sabahlara kadar var gücümle,
Duymayan köþe kalmadý Beyoðlu caddelerinde.
O beni bilmezdi ben onu ezberlemiþtim,
Saçlarýný tel tel havalandýrýrdý rüzgar
Gözlerinde yaþardým ben,
Belli ki yaratýrken zahmet etmiþti mevlam,
Her gece alýr beni sarhoþ bir hüsran.
Býkmadan usanmadan koklardým onu,
Tadýna doyamazdým o güzel yanaklarýn,
Hiç ayýrmasýn isterdim gözlerini benden,
Tapsýn bana tapsýn bu afet-i cihan,
Her gece uyanamazdým bu tatlý rüyadan.
Taþ kalmadý pencerenin altýnda atacak,
Güç kalmadý köþeden sana gizlice bakacak,
Gömün beni artýk bu sevda kalpte kalacak,
Sevdiðim içim yanar isyaným bundandýr,
Acaba seni kim satýn alacak....!!!!
Son kez al beni Beyoðlu sana geliyorum,
Yýka beni þarapla geceden sabaha kadar,
Sonra sal beni caddelere bir aþk þarkýsýyla,
Ben buralardan gidiyorum
Anlat ona Beyoðlu anlat ben susuyorum.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.