Açılan

Artýk tamamen anladým,
Sen açacaksýn kapýlarý,
Anahtarý çeviriyorsun ya iki kere,
Þimdilerde anlayamýyorsun,
Nasýl buz gibi vuruyor yalnýzlýk yüzüne,
Ýç kapýlarda kapalý,
Eþyalar mahzun / aðlamaklý,
Takvim “ o gün” de kalmýþ;
Merhamet diyor saat, merhamet,
Býktým artýk her dakika kimsesiz olmaktan.

Sen þimdi,
Hüzünlere açýyorsun kapýlarý,
Ki her bahar, bahar deðildir artýk,
Ya gözlerimizden akan yaþlar
yaðmur mudur?
Boy boy umutlarýmýz hangi rüzgara
Hangi köpük köpük dalgaya kapýlmýþ?
Peki ya aþk,
Belli ki ölüm uykusundadýr.

Þimdi sen onarýlmaz yaralarý açýyorsun,
Oluklu bir býçakla kanýmýz akýyor,
görüyor musun?
Ayýn þavkýnda ben,
Gördüðüm kýzýllýðý saçlarýn sandým da,
Bilemedim, daha da derinleþtim.
Derinleþtikçe fýþkýrdý damarlarýmdan çýktý sesim,
Ayýn þavký,
Saçlarýnýn kýzýllýðý deðilmiþ oysa,
Süzüldü kaným topraða, caným havaya karýþtý,
Öle öle bitiyorduk.
Uçurumuz kýyýsýnda bir gardenya dalýydýk.

Sen þimdi gölgelere gölgeler býrakýyorsun,kendisi olamayan.Sevdalara hangi kimlik verilir? Ve hangi fotoðraf anlatýr yakýlan umutlarýn acýdaþ yolculuðunu? Yangýnlara
verirken yüreklerimizi, mühürlendi hayat notalarýmýz. Ben þimdi seni nasýl sarayým,
kilitli ya kollarým..! Ben seni þimdi nasýl öpeyim dikili ya dudaklarým..! Peki ya ben seni
kaçýncý derecen seveyim? Çoðalýyor aðrým, lime lime vücudum…

Hep kendini tekrarlýyor savaþ,
Ne yanký buluyor sesim,
ne bir cevap!


Kadýným
Tut ellerimden,
Bak senindir yüreðim,
Yüreðim bir dað,
bir orman,
ve bereketli;
Kadýným,
Ýtekle beni uçurumlardan,
Ç R ÇAR A, TAÞLA
A PA P RA,

(Peki ya ben, sana hangi cesetimi vereyim?)

Yarim, çýðlýk kesen bir besleme hayat,
Bitsin mi kýzýmýzýn þarkýlarýnda umut..?

Sen þimdi gidiyorsun anaforlara,
Daðýta dursun serseri bir sebebimizi,
Önce ben özledim seni,
Avuçlarýmda
hala sýcaklýðý
ellerinin.
Sevmek gitmek deðildir anladým,
Ayrýlýk çiçek açamayan bir saksý balkonda unutulmuþ,
Anladým,
Kuytularda uyuyan bir düþmandýr zaman…


Sen þimdi açamýyorsun kapýlarý,
Anladým,
Güneþe sýzan gecenin karanlýðýdýr,
Ve teninin kokusu
duyduðum en son yitiriliþtir.
Gelmek varken,adým adým uzaklaþýyorsun,
Anladým,acýlar boynumuzun borcudur artýk…
Sosyal Medyada Paylaşın: