önemsiz biliyorum.
kendinden daha fazla ki
aðýndan kurtarmak bir örümceði
imkansýz/bu yüzden belkide…
ya kokun/sýzarken ruhumun çatlaklarýndan
kirlenirken bahar/solarken yapraklarý
daðýnýk bir oda/yarý açýk perdeler
ve sen
ve gün
sýký sýkýya kapalý...
-oradasýn deðil mi?
-aynýsý gibi/sin deðil mi?
-býraktýðým gibi
bitmemiþti henüz
ve ikiye mecbur edilmemiþti gözlerin
b-akmak için
diðerine geçiyorduk aþkýn
bir aþktan diðerine
ve kuþlar
kentini kuþatmýþtý
ebabil deðil hayýr…
bildiðin serçe
bildiðin kadardý
senin kadardý
senin bildiðin kadardý yani
asla fazlasý deðil…
tüm yarým kalmýþlýðýmýzla
eksik rüyalardan
terli çarþaflara geçiyorduk
bilindik zamanlardan bahsetmiyorum henüz
eteðini katlýyor musun/diz kapaðýnýn üzerinden
çözdün mü sorularýnýn düðmelerini
biliyorum pek önemli deðildi
ayný ben gibi deðil mi?
eskidi,
sesin/nefesin/ellerin
ve bakýþýndaki iksir
parmak uçlarýmý ýsýrmak
neden bu kadar deli ediyordu beni?
öðrenebildin mi bilmiyorum
denizlerden/þehirlerden/kentlerden
kendime döndüm
ki takip derin izler býrakmýþtý
ruhunda avýn..
ben kimi öldürdüm sahi?
ve günler neden tekerrürden ibaret
daðýlmýþ bir kaç þeyi toplamak gibi
çocuklarýn oyuncaklarý
-orada mýsýn ve hala..
yaþam, saðlam temeller üzerinde
þekillenir sevgili...
derin bir boþluk/sýnýr
bu kadar uzaðýmda kalmayý nasýl baþardýn
bak/bahar geldi
fesleðen açtý bahçesinde komþunun
ben, bir renk seçtim kendime...
-merhaba evet.