Hangi diyarýn çocuðusun sen Tenin kavruk Ellerin mor Þakayýk rengi yanaklarýn ayazdan
Benim yolum benim þiirlerim hep sana çýkýyor nedense Yoksa çocukluðumu sana mý giydirdiler Ondan mý ýsýrýyor gözüm bir yerlerden seni
Sen ben misin yani þimdi Badem filizi gözlerine baktýðýmda, Dört nala þaha kalkýp, Yoksulluðu kusuyor isyanlarým. Sýðýntý bir kimlik arýyor yüreðim Besleme kalmaya rýza göster Al yüreðine yaban bakma öyle Fitil ,fitil burnumdan getir insanlýðýmý Barýþtýr benimle küs olan yanlarýný Rüzgarda salýnan allý çiçekli fistanýn gibi sarýp sarmalayayým seni Yeniden büyüteyim çocukluðumu Ama daha akýllý daha usturuplu Ýki horoz þekerine bedava mutluluklar tüketmeyeyim Öðreteyim hak verilmezliðin nasýl alýnacaðýný
Biliyormusun çocuk adýný bile bilmiyorum Sayrý ruhum Yaþlýlýktan olsa gerek Çocuksun iþte çocuk diðer yarým gibi
Þimdi Tut ellerimi yýldýzlarý çýkýn yapalým yarýnlara Sen umut ol bana Ben seni dileyeyim güneþe eþ diye Bak gülümsedin,þavkýn vurdu yüzüme Artýk ben de inancý dürdüm dört kitap üstüne.
Dilek USTA Sosyal Medyada Paylaşın:
Dilek USTA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.