Tekerlekli Sandalye rahat bir koltuk deðil
Uzun süre oturup, kaldýðýma bakmayin
Hep baþýna gelene kader deyipte eðil
Benim öyle kötürüm olduðuma bakmayin
Bir zaman sizin gibi oynayýp koþuyordum
Bende hep engelleri sýçrayip aþiyordum
Kurulmuþ o bendlere , sigmazdim taþýyordum
Bir sel gibi havzama dolduðuma bakmayin
ciseleyen yaðmurlar kara dönmüþtü akþam
Ne olduysa ansizin sanki son buldu yaþam
O an dünyam yýkýldý engelli olmak tasam
Ufuklara bakarak daldigima bakmayin
Gönül gözlerim görür kipir kýpýr içimden
Bir dünya ya uzanir saklý duran gücümden
Atlayip koþar gibi kaf daðýnda düþümden
Hayallere Dalarak guldugume bakmayin
Bir lütuftur diyerek sinemi açtým sana
Adadim benligimi donulmeyen yoluna
uzatsan ellerini girsem Nurdan koluna
Koltuðuma deðnegi aldýðýma bakmayin
Güç verdi Rabbim bana ben þimdi bir himenim
Imtihan olduðumu fark ederek bilmenin
Bilincine varmistim gözyaþými silmenin
Ötelere bir haber saldigima bakmayin
Hasan karabay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.