Seninle kavlimiz böyle deðildi
Sözlerin kâlbimi yýkýyor þimdi
Güvendiðim dallar bir bir eðildi
Yaðan kar yollarý týkýyor þimdi
Hani her engeli aþar ikimiz
Sellenip sevgiyle coþar içimiz
Menzilden menzile koþar idik biz
Sözlerin kâlbimi yakýyor þimdi
Sen deðil mi idin bunlarý diyen
Kuru soðan ekmek bulduðun yiyen
Yaptýklarýn beni yýktý külliyen
Beynimde þimþekler çakýyor þimdi
Aðzýndan çýkaný duymaz mý kulak
Yitti mi âhengin uymaz mý uyak
Böyle miydin evvel bu nasýl ayak
Gözün hangi yola bakýyor þimdi?
Araya buz gibi soðukluk girdi
Kaþ ile gözüne eðiklik girdi
Diline þeytani çeviklik girdi
Doðruyu eðriye çekiyor þimdi
Tembelliðin ruha iþlemiþ gibi
Her gün çarþý pazar düþlemiþ gibi
Sözün ciðerimi þiþlemiþ gibi
Baðrýmý derinden yakýyor þimdi
Düþemedim ben de gönlümce güle
Dolmadý ömrümce çektiðim çile
Niyetin þer ise dua nafile
Ruhundan kötülük akýyor þimdi
Gâfil insanlarýn yok gailesi
Tek kendi çýkarý tek ailesi
Ayað’na dolanýr kendi hilesi
Cinlerin aðzýna bakýyor þimdi
Ýnsana kötü söz söyler mi dostu
Beni erken öldür/meye mi kastý
Sert bir poyraz gibi gürledi esti
Yaptýðýný baþa kakýyor þimdi
Aktaþ hep böyle mi insanlýk hali
Bu kimin suçudur kimin vebali
Felek mi kopardý tuttuðun dalý
Ölmeden mezara sokuyor þimdi
Þaban AKTAÞ
20.01.2015