þah damarýmda atan sadece öfkem
darmadaðýnýk
terk etmeyen aklýmýn karmaþasý
kokmuyor bazen düþüncelerimin nefesi
pervane dönen baþým
külhan beyi þimdilerde
kaba saba elimde bin bir keder
of aklým kapalý çarþý karýþýklýðý
içimde yanan yangýn yeri
ateþi ayaklarýmda prangalar
sinirlerim her þeyi ipe asýyor idam zamaný
kusursuz deðil tabi ki,ruhum
lakin of iþte
bakmayýn böyle daðýldýðýma
düzenliyim aslýnda
bu gün baþkayým
baþka bakýyor gözlerim herkese
konuþmak belki, iyi gelecek
aynalarda kendime de küsmüþtüm aslýnda
sövdüm sabah sabah her þeye
boþ verin takýlmayýn bana
þehrimin ýþýklarý flu sanki,
esmiyor kýþ ayazýnda kar fýrtýnalarý
üþüyorum iliklerime kadar
buz kalýbý hüzünlerimden
dostlarýmda aldattý beni umarsýzca
kuþ kadar akýllarýnda
ip atlatdýlar hiç uðruna
nefessizdi çirkinleþen gelecekleri
öyle bir gün iþte
kim varsa sakladýðým bu gün sarýyorum hepsine
dar geliyor geniþ mekanlar
elimin ayasý kadar yalnýzlýðý bile taþýyamýyorum
psikomanyak ruhum bu aralar
çekilmezim iþte
seviyorum her nesneyi
sessizliði sevdiðim kadar,
bakma sen bana öyle
of deme bana
zaten kýrkaltý olmuþum
rengimde solmuþ
anlýmda kýrklý yaþlarýn çizikleri
neyse sus
gölgemin karanlýðý çeliþkilerde
yine azarlýyor bedenim
çok zayýfladým son günlerde
sanýrým çok üzgünümde ondan
boþ ver aldýrma
böyle daha zarifim
ne giysem yakýþýr iþte
oburluðum tutar güneþ doðduðunda
nasibim kadarý ile toprak olurum bir gün
bu aralar takýlmayýn bana,
þah damarýmda kalbim atýyor
durmasýn sonra,
Nurcan Bingöl
15/01/2015