Adını Unutsam

Ölüme koþan tüm canlýlar iyi bilir...
Acýlar birikir !
Nefes almak suç gibi gelir...

Gölgesine sýðýndýðýn çaresizlik !
Umut ettiðin imkansýzý istemek ...
Doðan güneþe inanýp beklemek...
Sabretmek yine ölüme yürümektir...

Son diye kaçýlan , kesin yolun baþlangýcýna çýkar...

Üzmeden giden yok !
Bilmediðin , kim bilir hangi gönül sana bakar...
Ýnansan güller mi solar
Dokunsan , tanýsan hele bir de anlasan ...

Zamaný bulup ortadan ikiye ayýrsam
Hele bir de sen bana yar olsan...
Ahhh !
O andan sonra gönül gözüm kör olsan...
Benden ayrýlmasan !
Ay , geceyi yýrtar gibi içime doðsan...

Yansam , yansan , karýþsak birbirimize...
Kavrulan iki yürek bir olsa ...
Sonsuz olsak...
Adýný unutsam...
Aþkým olsan...
Aþkýn olsam...
ve unutulmasak...


Yunus Özkan

20.01.2015 01:11
Sosyal Medyada Paylaşın: