Hasat zamanı

Hasat zamaný

Alaca karanlýkta uluyor çakallar,
Ay tutulup ama yatýyor mutsuz insanlar,
Her kurumuþ aðacý sarmýþ bay-kuþlar,
Geldi çattý yine hasat zamaný.

Yaþlý gözlerde öfke ve dillerde küfür,
Halka açýk pazarlarda satýlýyor ömür,
Fedakar insan ise, hiç uðruna sönüyor.
Mevsimlerden yine hasat zamaný.

Suya bakýn hele, utancýndan kirlenmiþ
Þehidin yattýðý toprak kanla bellenmiþ,
Þeref çatlayýp, adalet toza belenmiþ.
Ordu yýðýn faniler geldi hasat zamaný.

Kargalar memleketin dört bir yanýnda,
Bakýyorlar insanlara perde arkasýnda,
Düþen var mý diye dipsiz o derin kuyulara,
Ortaya çýkarlar onlar hasat zamaný.

Kendilerini alim sayar bazý cahiller,
Onlara alkýþ tutar beyinsiz sakinler,
Sabredin ve metin olun ey efendiler,
Gelip, geçer elbet hasat zamaný.

Bir Bozkurt’un gözlerinde parlayacak,
Zafer illa ki,bu koca memleketi saracak,
Biz hakka kavuþsak da Turan kurulacak,
Bayram olacak emekçiye hasat zamaný.


Vagif Seyyah Hüseynov


Sosyal Medyada Paylaşın: