rahme üflendiðimizde kimimiz erkek olurken kimimizde olmuþuz diþi leylek getirdi sanmayýn çok ta zor deðil bilir bunu her kiþi
sürer uzun yolculuk tam dokuz ay dokuz gün tamamlanýr vakit gelmiþtir artýk göz açarsýn dünyaya duyulan ilk ses aðlamak gelsede ciyak ciyak
geçer masumca aylar seni sever sayarlar yürekte en güzel yere koyarlar o güne kadar bebektin bebek
þimdi oldun bir çocuk annen kafana vurur uyanýk ol uyanýk baban hadi koçum aðlama kocaman bir çocuksun der ama insanca öðretilerden yoksun düþe kalka büyürsün
artýk sen de ergensin ne umduysan o senin mutlu olayým dersin her þey hak ettiðin kadar ne kadarýný hakkettiysen o kadar mutlu yaþarsýn
mücadele neyine gerek öðretini bir düþün mutlu olmak deðildir senin rüyan annen kafana vurdu uyandýn baban vurdu uyudun
teslimiyetçi bir ruha sahipsin artýk hiç bir deðerin anlamý yok hiç bir anýya saygý kalmadý kaben de kendin kýblen de kendin sin tanrý olma yolunda ilerliyorsun artýk
kendince haklýsýn elbet kendince suçlusun elbet hatalý öðretiyle çünkü böyle büyüdün
öyle bir yanýlýrsan sen hataya düþersin tanrýlýk idda eder geçmiþini görmezsin
tanrýlýk neyine senin güdülmeye meyillisin secde edip tanrýya haddini bilmelisin
Efkan ÖTGÜN Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüma Efkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.