Deme vakit geç oldu, ömrüme hele gel de Yaþarsak hayat güzel... Yaþamazsak ecel de!...
Say ki sevda yetimi, say ki senin öksüzün Saçýmý okþa diye kapýnda bekliyorum; Bir lâhza gözlerime dokunur belki yüzün Duâma amin diye hep seni ekliyorum. Yaralý bir gecede kanayan seherime Em olursun diyerek, sana emekliyorum.
Gel de bak yangýnýndan hücremde kalan ise Razýyken gözlerinde ben müebbet hapise Rahmet olup yað diye daðlarýmdaki sise Bu gece kadeh kadeh sevdaný tekliyorum. Dumaný daðýlmayan bu efkârlý serime Dem olursun diyerek, sana emekliyorum.
Gel de uyansýn ruhum araftaki düþünden Kül oldu can otaðým firakýn ateþinden Yýllardýr koþuyorum bir umudun peþinden Yoruldu artýk kalbim, tükendim, tekliyorum. Belki göz yaþlarýma, belki akan terime Nem olursun diyerek, sana emekliyorum.
Kanayan hayatýmý kabire kadar dürdün Ne gamzene defnettin, ne bir tebessüm sürdün Giderken yarým olan aklýmý da süpürdün Boþalan belleðime “Ya Sabýr” yüklüyorum. Ýsyana bulaþmadan dil denen bu derime Gem olursun diyerek, sana emekliyorum.
02 OCAK 2015
Þiirime nefes olan Salih Keteci Hocama teþekkür ederim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Sade Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.