Çocuktum.. Evini yanlýþlýkla yakan bir çocuktum.. Gözyaþlarýyla söndürmeye çalýþan bir çocuk ..
Sonra, suyla sönmeyen yangýnlarýn üstüne , Toprak atýldýðýný, tecrübe ettim.. Aðlayarak dindiremediklerimizi Bundan gömüyormuþuz derinlere, Elbet, bunu da öðrenecektim.... Bu imtihan zor bir imtihandý, baþtan kaybettim..
Önümüzde sallanýr dururdu, Dar aðacýndan yontulmuþ, dar bir kapý. Yine de kimse geçmese bu kapýdan diyorum, Tek kalsam razýyým. Karanlýklar üstüme gelse, Zehirli yosunlarý sadece ben solusam, Öyle solusam ki, yosunlarýn zehri tükense..
Küçük kýzlar aðlamasa artýk, dar kapýlarýn açýldýðý dar odalarda! Ben o kýzlarý da kaybetmesem? o kýzlar yaþayan babalarýný kaybetmese? Analar aðlamasa çaresizlikle? Þarký tam orada bestelenirdi… “Bütün dünya buna inansa, bir inansa.. Hayat bayram olsa.. Ýnsanlar elele tutuþsa, birlik olsa uzansak sonsuza… “ .. Kaybediyorum, Tecrübe kazandýn diyorlar Ben tecrübe istemiyorum.. 16 yaþýmý istiyorum.. Dünyanýn bütün pisliðine cahil kalmayý istiyorum.. Kirletilmemiþ yaþýmý ve yaþamýmý istiyorum.
Elimde olanlar dursaydý bana yeterdi.. Eksik akraba, eksik aile baðý lazým deðil, Güvensizlik lazým deðil, Tecrübe LAZIM DEÐÝLDÝ !! Baba lazýmdý, bu hayatta dimdik durabilmek için!
Bir tek dayanak, hiç olmazsa? Aklý baþka yerlere kayan adamlar deðil, Göðsünde yürek taþýyanlar lazýmdý..
Beni ilk yaðmur terketti.. Sonra, herkes yaðmurlara özendi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
karanlık nur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.