Sürdüðün merhemle ayak baðý olmuyor artýk, canýný yakan nasýr! Sana iyi gelen merhem; beni öldürüyor… Sadece, bil istiyorum! Üzülme, ben artýk üzülmüyorum!
Kendime dönemiyorum ama… Sana da gelmiyorum!
Gidiyorum bu akþam… Senden de gidiyorum! Kalem yorgun artýk,
“Hoþça kal” dediðini umarak; Sende… Sende!..
Bir avuç gözyaþýmla… Sosyal Medyada Paylaşın:
karanlık nur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.