NANKÖR
Elindeki servetin etrafýyla beraber,
Fiyatýný bilir de deðeri nedir bilmez.
Gördüðünden fazlasý eder onu derbeder,
Kibiri huy edinir, kubarýr kadir bilmez.
Bulduðunu bunarken incitir getireni,
Haline þükretmeyen düþünmez yetireni.
Daim olur da bilmez sofranýn bitireni,
Ekmek elden su gölden yetiþ ya Hýdýr bilmez.
Hükümdarýn yanýna bir vesile varýnca,
Devler iner atýndan hepsi olur karýnca.
Ýki büklüm huzurda boynu öne kýrýnca,
Görür kendiyle ayar, çýkýnca sadýr bilmez.
Duvarýný ördürüp ustayý býrakanýn,
Çin’de adý nankördür, paraya þürekânýn,
Bonkörde su bitince yanýndan ýrakanýn,
Cücedir yarenleri, kendini bodur bilmez.
sadýr (TDK) tarih : Sadrazam
kubarmak (TDK) : Çalýmlý bir tavýr takýnmak
DOSTLARDAN ÝNCÝLER:
Dünyanýn malý hoþtur, eder gözlerini kör
Geldiði yeri unutmaz, verene karþý bonkör.
Düz yolda keyf yerinde, atýnca olur nankör,
Sonunu düþünmeden kýsmetin teper bilmez. .....bekir güçlüer
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.