madem bir gün gidecektin,
kalbime yar niye girdin?
beni böyle üzecektin
kalbime yar, niye girdin?
bu dünyada bana tektin.
bir idin yar, biriciktin.
maden bir gün gidecektin,
kalbime yar, niye girdin.
cancaðýzým derdim sana.
gönlümü serdim yoluna.
þimdi kaldým bir baþýma.
çaðlýyorum seller gibi.
içiyorum bu gün yine.
aþkýmýzý yaptým meze.
mecnunum yar geze geze
tozuyorum çöller gibi.
caným kadar sevdim seni
güldürmedin aþkým beni.
ben, karagöz bir serseri;
çiziyorum yar, her yerimi.
seni caným çok özledim.
ara diye hep bekledim.
aþkýnla kafayý yedim.
tozuttum yar deli gibi...
yokmuþ sende hiç deðerim.
ne hatýrým ne de yerim.
sevmediysen ne diyeyim;
susarým yar lal’ler gibi.
Melisa’m körpe fidandý.
kara gözlü bir ceylandý.
ben sevdikçe o nazlandý.
ben koþtukça o hýzlandý
koþar adým, uçar gibi......
son sözlerim sanadýr yar!
candan kopmuþ canadýr yar!
kalbe yanmýþ kýnadýr yar!
can dediðim duymaz beni?
her sözümde sen varsýn da,
can içinde tek yarsýn da,
beni bir gün ararsýn da;
bulur musun bilemem yar.
madem bir gün gidecektin,
beni gülüm niye sevdin?
bir filimdin, bitecektin?
beni gülüm niye sevdin?
Duyguseliozan gibi
seven var mý seni deli!
sen sevmeyi bilmezsin ki
izlersin hep filim gibi.
deli gibi sevilsen de
bayram gibi beklensen de
aþkýn eðilir önünde;
düþünmezsin hiç sevmeyi...
madalyonun öbür yüzü
bomboþ durur, mahsun, sefil,
sana varým erkek sözü
yeter ki sen gelmeyi bil!
duyguseliozan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.