göz mesafesi uzaktaydý kadýn
uzaðýn yakýnýnda duruyordu
kýyafet balosunda maskesiz
ne makyajýn arkasýna saklanmýþ
ne de zoraki tebessümün
her zaman ki sadelik sarmýþ bedenini
katmer katmer açýlan gülün
idrakiyle ayrýntýya dalan göz
coþkuyla fecri üstünden atan
söz
sýyýrdý gölgeden güneþi
gün eriþti duha vaktine
dolaþtým güneþte
uzaklaþmadan yakýndan
bakýþma yerine dek gittim
çocukluktan hatýra çeþmenin
ulu çýnarlarýn gölgesinde
ferah sularýn koynuna
tüm arý duru düþlerin kaynaðýna
gittim konuksever masanýn yakýnýna
isim isim iþlemiþti sevdayý
yanýbaþýnda çiçeklenmiþ ayva aðacý
huzur dolu gövdeyle sarýldý
hasretle kucakladý
öptü dal dal yaprak yaprak
vefanýn abidesi
yýllarca hasret ve sevgiyi büyütmüþ gövdesinde
çocukluðuma daldým
incelik bezenmiþ sesleniþle uyandým
nabýz atmýyordu donmuþtu zaman
göz mesafesinde
karýþýyordu hayretim korkuyla
baktým ötelere bir adým kalmýþ
baktým erimiþim bakýþlarda
düþten düþer gibi uyandým
caným sýkýldý
anladým özlemmiþ her gülüþümden sonra
içimi sýkan