iki uçurum arasýnda kalýyor karar vermek her zaman ayný þey nehirlerin ucu kavuþmaktýr diyorsun topla cesaretini korku kararsýzlýðý sevmez
küçük bir özet takýlýyor ormancýnýn aklýna bütün yaþadýklarým bu daha fazlasý için ruhunu saklaman yersiz o okumayý biliyor rüyalardan devþirip kara kuþlar tekrarlýyor bilinmezliði bulutlar ne fena imiþ
getirin diyecek yok verin ýzdýrabý sonunu bilsin nerede her dem kendini sorgulayan yalan oysa basit bir kolye imiþ ölüm aðzýnda
iki çaresizlik ortasýnda kalbini çalandan kaçan istek kabuðunu kýrýp daha ileriye tadýlmamýþ duygularý seziyor yer göðün en ufak dili bu menzili haykýrdýkça alevlenen aþk öpe dursun eski katilini
dudaðým sana iþve ile süslü sen kimsin diyecek kadar ters ve buðulu akþamlardan aþkýn sonunu ezber eden benim güzel kaktüs çiçeðim elime batsa da aþkýn ben seni seveceðim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.