RÜYAM
Rüyam; düþünüyorum da,
ne uzun zaman olmuþ köyden ayrýlalý. Ne kadar aklýmda kaldý bilmiyorum. Ama o günleri çok özlüyorum, çok!
Hani akþamlarý gaz lambalarýný yakar, etrafýna toplanýr da ders çalýþýrdýk ya, arada bir göz göze geldiðimizde, sen gülümserdin ve ben tebessümlerine bayýlacak gibi olurdum. Ne de tatlý tebessümün vardý Rüyam.
Bilmem hatýrlar mýsýn? Elektrik direkleri henüz dikilmiþti köyümüzün sokaklarýna. Ýkimiz hep dua ederdik köye elektrik gelmesin diye! Elektrik gelirse o kadar yakýn olamayacaktýk. Çocukluk iþte.
Sizin evin avlu giriþinde karadut aðacý vardý.Ne de tatlýydý Rüyam. Hep beni týrmandýrýrdýn o aðaca.
Ýnmekte zorlanýnca da alay eder gülerdin. Bense kýzar gibi yapar ama senin gülüyor olmamdan da ne çok mutlu olurdum.
Saklambaç oynarken bizim samanlýðý yaktýðýný hatýrlýyor musun? O gün bu gündür bir sýr gibi sakladým. Samanlýðý senin yaktýðýný kimseye söylemedim biliyor musun? Bedenlerimiz küçüktü ama aþkýmýz nasýl da büyüktü? Belkide bu yüzden saklýyorum aramýzdaki bütün sýrlarý.
Hele kaçamak buluþmalarýmýz yok mu neydi öyle yýldýzlarý sahiplenmemiz? Kainatýn sahibiymiþiz gibi o yýldýz senin, bu yýldýz benim! Sahi aþkýmýza þahit tuttuðumuz bir yýldýz vardý. Týpký aþkýmýz gibi en büyüðünden! Birisi ona çoban yýldýzý derdi, bir diðeri kutup yýldýzý. Biz ise, aþkýmýzýn yýldýzý demiþtik! O yýldýz hâlâ duruyor mu yerinde, sen de ona hâlâ aþk yýldýzý diyor musun?
Þimdi ölmüþ olsa gerek Mustafa öðretmenimiz. Bir tek o bilmiþti bizim içten içe eridiðimizi birbirimize deliler gibi aþýk olduðumuzu. Yaþýyorsa Allah ömürler versin. Ölmüþse Allah rahmet eylesin. Ne babacan adamdý Rüyam
Komþularýmýz latif amca, Gönül abla yaþýyor mu? Hayalperest Rýfat amca,
bakkal Hacý Yusuf, mucit Kalender amca.
Bir de, Hacý Dadaþ amcanýn çocuklarý dört kardeþlerdi. O gün yoktu ki kavga etmesinler!
Okul dönüþünde o nlarýn kavga etmesi bizim en mutlu anlarýmýzdý. bir baþkasýnýn mutsuzluðundan, biz kendimize mutluluk çýkarýr dýk. Sen korkar gibi yapardýn, bense hemen elini tutardým. Öylesine sýkardýk ki ellerimizi avuçlarýmýz terlerdi. Ya gören olursa diye düþünmezdik öyle severdik birbirimizi.
Ha bir de Saray teyze vardý. Allah rahmet eylesin. Garibim iki büklümdü. Hani kýzýl saçlý saray teyze. Oðlunun adý Muharrem. Annesini hiç sevmez hep çýkýþýrdý garibime.
Hatýrlýyor musun Rüyam?
Yine bir keresinde annesine baðýrmýþtý. Ve ben yerden taþý aldýðým gibi fýrlatmýþ Muharrem’in kafasýný yarmýþtým! Jandarmalar beni alýp götürecek diye ne çok üzülmüþtün.
Beni unuttun mu bilmem ama ben seni hiç unutmadým Rüyam hiç
Sahi kiminle evlendin kaç çocuðun var þimdi Adlarý nedir her düþüm her düþüncem de sen varsýn Rüyam.
Hatýrlýyor musun Rüyam bir grubumuz vardý evlenecek olursak
çocuklarýmýza birbirimizin adýný verecektik
Ümit, Nevgül,
Bayram Ali sanem
sen ve ben
bir de Nihal’le Recep vardý. Ne de güzel ekiptik be Rüyam
Özledim be Rüyam çok özledim. Her þeyi özledim. En çok ta gaz lambasýnýn ýþýðýnda ders çalýþýrken, bana bakýþlarýný özledim ne de güzel tebessüm ederdin o sýcacýk tebesümünü özledim. Ama ne çare bazen özlemek te yetmiyor. Kendimi sorularla boðuyorum.
Çocukluk aþkýmýydýHâlâ rüyalarýmda hep sen varsýn Rüyam
Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.