Yok artýk sevdiklerim ne gelen var ne soran Dert küpü oldum sanki yoktur yaramý saran Bir kere düþmeye gör olmaz yanýnda duran Beni aðlatýp yordu zalim dikenli teller
Suçum neydi ki beni zindanlara attýlar Býrakýn n’olur dedim kollarýmdan tuttular Diz çöküp yalvarsam da kaþlarýný çattýlar Örümcek gibi sardý zalim dikenli teller
Dört duvar arasýnda baðlandý elim kolum Düþmüþüm bir çýkmaza yoktur tutacak dalým Safir-i yim neyleyim engellediler yolum Belli ki tuzak kurdu zalim dikenli teller
4.12.2014………..Ýsmihan Erdoðmuþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
kar_cicegi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.