Atatürk öldü ben vuruldum

On kasýmdý hiç unutmam Atatürk öldü ben vuruldum.
Saat dokuzu beþ geçmiyordu belki.
Belki altmýþ sekiz sene geçmiþti ölümünden geriye ama ben…
Ben altmýþ sekiz sene sonra on kasýmda vuruldum.
Herkes yasta ben iki katý…
Herkes üzgün ben yaralý…
Bir on kasým geçirdim,bende durmayan kan kaybý…
Bu gün on kasým saat dokuzu geçmiyor belki.
Belki yetmiþ dört sene geçti ölümünün üstünden ama
Ben altý sene önce on kasýmda vuruldum.
Kan kaybým büyük ve durmadý senelerdir.
Üstelik doyarak yasýmý dahi tutamadým.
Yaramýn gizli oluþu gerekçesinden…
Atamýn ölüm yýldönümlerinde sebep edip yaþadým acýmý.
Ben yuvamdan vurgun,Ata suskun,sokaklarda yas.
Ben soramadým hesabýný beni vurandan,kendim geldim silah önüne.
Vur beni diyerek…
Çünkü zanlým,beni vurmasa vuracaktý kendini…
On kasýmdý hiç unutmam,Atatürk öldü ben vuruldum…
Vurdu beni kalbimden…
Beni sevmesiydi gerekçeside…
Vurdu beni ve zorla sev beni dedi…
Seviyorum dedim vuruldum…
Yüreðimden vuruldum.
Ama sakladým sevdamý kýyýsýna yüreðimin…
O kurþunu deðdirmedim…
Ona deðmedi…
On kasýmdý hiç unutmam Atatürk öldü ben vuruldum.
Bende hala kan kaybý…
Lakin sevdama halel getirtmedim
Hala durur kalbimde hem de sapasaðlam.

Sosyal Medyada Paylaşın: