bütün hayatým gelip geçiyor içimden seninle birlikte
þimdi
eski bir siyah beyaz resimde kalmýþlýðýmýz var anne
kuþlar ah! kuþlar
siliniyor kanat çýrparak üstümüzden geçerken
denizler siliniyor gözlerimde
gözlerinin mavileri
renklerin solduðu bir mevsim bu anne
neredesin þimdi ah bilebilsem
ruhumun kanatlarýnda uçar gelirdim kývrýlýr sokulurdum dizlerinin dibine
ellerini býrakamadým
sen de býrakma sakýn ellerimi
görebilsem de her an seni bir tül var sanki aramýzda
gülümseyiþlerimiz var yine eskisi gibi tozlu raflarda kalan anýlarýmýzda
ablamý , gülümseyerek yeniden sana sarýldýðýný
býkýp usanmaksýzýn öptüðünü görüyorum yanaklarýný
üþüyorum anne
seni düþünüyorum
ah Tanrým! Ne olurdu gitmeseydi diyorum
yangýnlar var þimdi gözlerimde
yaðmurlar var dinmeyen saðanaklarý
ne çok özlemiþtin biliyorum evimizi
babamý , Selmayý , kedilerimizi
evimize mi gittin anne
bulabildin mi eskisi gibi hepimizi
olsun , sen yine de ellerimi anne
ellerimi sakýn býrakma
üþürüm ben buralarda
kuþlarýmýza iyi bak ne olur anne
bir de kedilerimize
biliyorum giderirsin bütün özlemlerimizi
ne mutludur Tanrým þimdi onlarýn hepsi de
neden aðlýyorum ben anne
neden
sararmýþ resimlerimize bakarken
hiç yaþlanmamýþsýnýz sanki eskisi gibi
babam ve sen
ah! bana ne çok yakýnsýnýz aslýnda
ne kadar da uzak anne
ne kadar da uzaksýnýz þimdi
sana uzatýyorum ellerimi
her an biraz daha çok özleminle sana
okþuyorum saçlarýný
öpüyor öpüyorum annem yanaklarýný
býrakmýyorum hiç , o gül kokulu ellerini
sen de sakýn býrakma
sakýn anne olur mu
býrakma sakýn ellerimi
yüreðimin cennet bahçelerindesin sen varlýðýnla
ah! anne öylesine güçlüsün ki ruhumda
biliyorum sen hiç kýzamazsýn kýyamazsýn bana
yanýndayým iþte bakma sen bana
ne olur anne sen beni anla
þarkýlar neden yaðmur kokuyor
sokak sokak anýlarýmýz gözlerinde
bir bahçe midir þimdi bu anne
yeþilin bütün tonlarýnda hasretleri kokladýðýmýz
hasretlere kavuþtuðumuz bir bahçe mi yoksa
yanýndayým iþte anne ne olur beni yine de sen anla
bilirsin ki býrakamam ben ellerini asla
Ayþegülün bebeði de var mý anne yine yataðýmýn üzerinde
öpüyor musun beni yine eskisi gibi
öp lütfen ne olur anne
eskisinden de çok öp beni bu kýþ günlerimde
Mert bir dostumun yüreðimin sesini aldýðý günlerdi
sana hasretlerimi
acýlarýmý yazdýðý günlerdi
aðladýðýmý sonra belki de
hissederken üþüyen ellerimi
sararan takvim yapraklarýyla
uçuþan resimlerimiz mi þimdi anne rüzgarlarda
biz asla ayrýlmayacaðýz anne öyle deðil mi
ne zordur bilirsin anne sen de
öyleyse annem
sen de býrakma ne olursun benim ellerimi …
Deðerli candostum Ayþegül Aþkým KARAGÖZ ‘ ün 9 Ocak 2015 günü, ruhu ebediyete göç eden sevgili annesi,deðerli büyüðüm merhum Belkýs KARAGÖZ öðretmenimiz ; yaþamýmýz süresince asla unutulmayacak.
Mekaný cennet’tir biliyor olsak da, acýsýnda o hep gülümseyen yüzüyle anýlarýna sarýnýp ýsýnacaðýz…
Merhuma Yüce Allah’ dan rahmet , geride kalan sevenlerine de baþ saðlýðý ve sabýrlar diliyorum...
Bu þiir onun þahsýnda yitirdiðimiz tüm sevgili’lerimize ithaf’ýmýz dýr…