Giderim
Ýnsanlýk içinde hakký bulunca
Özde ikiliði yener giderim.
Arif sofrasýndan lokma alýnca
Kendimi kendimde sýnar giderim.
Yaðmur dövülür mü sýrça havanda
Tomurcuklanýr gül aþkýn tavýnda
Seher bülbülleri ulu divanda
Özgürlük, adýný anar giderim.
Hakký özde bulur insanýn hasý
Bal olur dilinde halkýn sevdasý
Silinir gönülden tarihin pasý
Yüreðimi aþka banar giderim.
Yoluna eyledim gönlümü harman
Düþtüm ocaðýna derdime derman
Bu aþk mahkumuna yok mu ki ferman
Bir ömür durmadan kanar giderim.
Gönül çýrasýný aldým elime
Takýldým giderim sülfün teline
Tutuldum bir garip sevda seline
Yüreðim girdapta döner giderim.
Siyah perçemini kadýr yüzünden
Mahrum kalmasýn yar gözüm gözünden
Aþk ateþi ile yandým özümden
Gönlüm kuþ, dalýna konar giderim.
Temmuzda buz tutar damýn saçaðý
Anadolu’m saklar vermez kaçaðý
Boynumda biliyor cellat býçaðý
Her gelen kendini dener giderim.
Denizin içinde yaktýkça közü
Uludere yanar insanýn özü
Utanýr kendinden kanar gökyüzü
Ýnsanlýða zulmü kýnar giderim.
Ayaðým bastýkça acýr nasýra
Özgür vatandaþlýk döndük esire
Bedeni kefensiz sardýk hasýra
Acýlar yüreðe iner giderim.
Uykular bölündü, amansýz gece,
Dilimde sevdaya dokundu hece.
Vurguni ney leyim bu büyük güce
Aþkýn narý özde yanar giderim.
Abdullah Oral
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.