HÜZNÜM
Anlatsýn hüznümü rüzgâr ýslýklarýyla
Yankýlansýn sesim, kýrsýn zincirleri
Uçuþsun aðýtlarým, sýzlasýn dudaklarýnda...
Ruhum özgürlüðünü hükmetsin
Kýrsýn tenden kafesini, yýksýn bütün engelleri
Zelzele gibi, kasýrga gibi, ölüm gibi
Koysun bedenime bu ayrýlýþ
Kopsun tek tek yýldýzlar
Güneþ karanlýk yüzünü çevirsin
Gölgeler yürüsün yalnýz sokaklarda
Boðuyor beni nefsim, sabrým aciz kalýyor
Bu kaçýncý direniþim, bu yük çok aðýr geliyor
Ayrýlýðý bile bile yaþamak kolay mý;
Kolay mý ölmek aldýrmadan güle güle?
Annem cehennemi anlatýrdý hep, nasýl yanar insan
Korkuyla büyüdüm ve korktukça hata yaptým
Anneme söyleyin o haklýydý
Cehennem cennetin bir anahtarýydý belki de
Þimdi cenneti düþünüyorum
Ve ben kötü deðilim
Neden hak etmeyeyim
Kalbimde sevgiyle doluyum
Neden beni baðýþlamasýn
Ben de onun bir kuluyum
"Anlatsýn hüznümü rüzgâr ýslýklarýyla
Yankýlansýn sesim, kýrsýn zincirleri
Uçuþsun aðýtlarým, sýzlasýn dudaklarýnda..."
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.