AYRILIK VE ÖLÜM
Ve adý ayrýlýk yazýldý sonunda ölümün
Karlý daðlara döndü bir anda ömrüm
Yumulu verdi o vakit iki gözüm dünyaya
Ve birçoðu yalandý hep yaþayýp gördüðümün
Dünya bir kafesti bedenim gardiyan
Ruhum bir mahkûmdu içinde müebbet olan
Ölüm geldi ve bir kapý açýldý ezelden ebede
Sallandý zemin, yandý vücut, yok oldu zaman
Ve bir karanlýk, sessizliðin ötesinde bir sükût
Uðultular nöbet tutuyor yüzlerde ise acý bir telaþ
Gözler zindan gibi, nereye dalmýþ öyle uzun uzun
Kalkýyor ömür treni, hayat raylarýndan yavaþ yavaþ
Ayrýlýk sinmiþ ölüme, oysa o geriye dönüþ biletim
Kurtuluþ olmaydý adý, yýprandý bu beden dikenler üzerinde
Daha ne kadar dayanýr ki bu can bu çýrpýnýþlara
Kýrýlýr kanadým kuþ misali düþer her seferinde
Gün bu gündür çekil ey dost durma yolumda
Ýstesen de göremezsin, ecel mührü kazýlý þu anlýmda
Vakit geldi artýk vadesi doldu ömrümün, bu son veda
Aðla ey sevgili, bir Mecnun daha gidiyor bak elveda
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.