Ey gözleri elmas kadar parlak olan adam; Yüreðim sensiz can çekiþmekte.. Yýkýntýya uðradý sakat kaldý bedenim, Yokluðunla yüzleþmek aðýr geldi be yarim..
Yalanmýþ seviyorum diyen dillerin, Göz boyamak imiþ o süslü kelimelerin. Sen benim kocaman dünyam, Nefes alýþ sebebim din be adam, Nereden bilebilirdim ki kalbin taþtan !!!!
Her defasýnda seviyorum sormadan. Gel de bu acýya þimdi dayan. Bu dünyaya bir kez gelmiþim, Acýlarýn en derininden içmiþ içmiþ küllenmiþ im !!
Ey gözleri elmas kadar parlak olan adam Kötü söz etmeye varmýyor dilim. Seni unutmaya da gelmiyor kalbim.
Araf tayým be yarim... Araf tayým be yarim !!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fatma Karapınar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.