kýrbaçlandý taylar
ve kabuðu kalkmýþ bir yaranýn
sýzýntýsýnda sustu bahar..
zaman
tozu dumana katarak
döktü eteðindeki taþlarý
alev alev
yandý yoksulluk
iki kadeh
iki yaðmur
deðil bu gözyaþý
oniki eylülce
susturuldu özgürlük
kor isyanlar büyüdü
tepeden týrnaða yaktý kendini
yeniden dokundu devrime
bir mýsra
bir virgül
deðil bu ayrýlýk
dokuzu altý geçe
yeniden
zincir vurdular düþünceye
onlarca þairin indirildiði zindan
onlarca þiire apansýz mekan
ben uzak
ben kaygýlý ve yasak
kitaplar arasý yolculukta
kavgamý seviyorum
kilometrelerce akþamdan kalma
ölü sabahlarý soluklanýrken
daðýldý
çýrpýndý
çoðaldý kuþlar
uzun bir öykünün kollarýndan
aç ve yarý çýplak
baldýran acýsý hayata..
-yine kar yaðacak yine çocuklaþacak evren,
üstümüz baþýmýz uður kokarken-