YIKTIN BÜTÜN DÜNYAMI
yüregimi ateþlere attým bu gece yansýn diye
göz yaþlarýmý silmedim senin için aksýnlar diye
yürüdügün yollara sordum seni anlatsýnlar diye
ne bir mektup ne bir haber kalmadý senden geriye
mavi sularda bogulan düþlerime sen geldin yine
küçük bir dünyam vardý benim yaþardým bir baþýma
garip mektuplarýn baþlýklarýna yazardým sevgimi
umut dolu yarýnlarýmý anlatýrdým her akþam odama
öyle güzel hayaller kurardýmki bi bilsen aðlarsýn
içerisinde sen olmayan cümle kurmadým hiç satýrlara
kalbimin derinliklerinde saklýydý gizli sevdamýz
üzerine yaðmurlar taþlar yagdýrdýn sen sevgili
gönlümün rýhtýmýna yazmýþtým senli duygularýmý
sende gidip elaleme güldürdün beni acýmadýn degilmi
býrak git þimdi gözlerimden senli bakmak istemiyorum
seni sordular bugün ardýndan yas tutan mektuplar
söyleyemedim yaþýyor ama benim için öldü diyemedim
gözlerim öylesine dolduki yaþlarýný yüzüme dökemedim
dertleri zehir ettin sardýn sarmaladýn vurdun damarýma
bana can veren kalbim kan yerine çile saçýyor bedenime
çok uzaklara gidiyorum þimdi nefes aldýkça dönmem birdaha
belki birgün cenazem geçer yollarýndan bu kim diye sorma
yaptýklarýndan utanýp mezarýma gelipte kapanýp aðlama
dökecegin her damla göz yaþýn bana bin ýzdýrap olacaktýr
rahat býrak ozaman buz gibi topraklarýn sardýgý bedenimi
E R K A N
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.