Beterim Ben
Gittin…
Nehir aðýzlarýnda kirli bir yosun
Barut daðýnda küheylan duruþu
Ayrýlýklarda korkunç bir mesafe
Aþk romanlarýnda ilk ve son i mgeyim
Beterim ben,
Þairlerin ayak uçlarýnda gezerim
Tanrý gölgesinde kadýn gülüþüyüm
Sýrtýmda bir intihar habercisi
Köy yamaçlarýnda yel deðirmeni
Karanlýk sokaklarda en izbe köþe
Beterim ben,
Köprü diplerinde orta çað yontusu
Havrada duvarýnda kabulsüz bir ibadet
Kubbelerde abdestsiz bir mekruh
Beterim ben
Dilek aðaçlarýndan çaput
Bende hezeyan
Her sabah umut doðurur kimliðim
Sedef mýsralarda aþk marazýyým
Nemrut’ta düþ yoksulu bir kral
Yol güzellerinde aciz bir zavallý
Ve keklik hattýnda yalaz bir avuntu.
Beterim ben,
Rögar kapaklarýna ilk yaðmur damlasý
Ve þizofren satýrlarda dilsiz bir gevezeyim
Beterim ben,
Ayý ýþýðý
Yýldýz
Gül
Kum ve kil
Çizerim tuvallerime
Beterim ben
Sen gitsen de
Kendi kendime yeterim ben.
Kapasam gözlerimi
Ellerinin deðdiði yerde biterim…
Haydar ÞAHÝNBAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.