Hüzün Heykeli
Ne sevmeyi bildin beni yüreklice,
Ne de gitmeyi bildin benden mertçe.
Sevebilseydin eðer, korkmadan…
Çekinmeden, hiç bir þeyden.
Bir bakýþýna, bir gülüþüne,
Bir deðil bin ömür feda derdim.
Acýlarýný acým bilir
Günlerini bahar ederdim.
Ya da… Sevgili,
Gidebilseydin benden,
Bu dünya da, yaþanmýþ.
Bütün vedalardan daha güzel,
Bir veda ederdim sana.
Ardýndan adaklar adar,
Kayan yýldýzlardan dilekler tutar
Dönülmez yollarýnda seni bekler,
Seni özler senin için gözyaþlarý dökerdim.
Ama sen… Sevgili,
Ne sevmeyi bildin beni yüreklice,
Ne de gitmeyi, bildin benden mertçe.
Her gün her dakika her saniye
Yüreðimi lime lime ettin kanattýn.
Alkýþla kendini büyük usta,
Ýþte bak sonunda benden
Sibirya’nýn buzlarýndan daha buz
Büyük bir hüzün heykeli yarattýn.
Blueangel/13.01.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.