Serin bir dut gölgesinin,altýna tabure;
Çekerek izledim cevv’i,baþýboþ bir süre.
Ýzlesemde pek uzunca,arama nafile;
Göz geri döner yok kusur,sanatta yok file.
Hayranlýkla bakarken ben,bir ses’ah!’ aniden,
Komþu oðlu Veyselmiþ bu,dedi ki;bir diken,
-Battý hem çokta acýyor,söküp atmam lazým,
Bir manzara ki tarifsiz,bahtsýz alýn yazým.
Çocukta yok ne bir terlik, ne ayakta çorap,
Çýkarttý dikeni attý;o ’ah!’ þimdi serap.
Dedim ki:’Len gel bakiyim,neden terliðin yok?’
-Ah buda sorumu bizde,yoktan bol ne var çok?
Diyerek güldü soruma,uzaklaþtý benden.
Bense düþündüm acaba bu þer yokluk neden?
Soru zorca görünüyor lakin cevap kolay,
Bütün çözüm çalýþmakta budur asýl olay.
’Ulen oðlum çözdün iþi,iyisin bak gene.
Teþhis çoktan konulmuþtu;bundan evvel sene,
Sen çözdüm sandýn halbu ki iþ hiç öyle deðil,
Tembelliktir asýl sorun gel de buna eðil.
’Hop dur bakalým birader,bunlar derin iþler,
Tembel kalman icap eder batý böyle düþler,
Çalýþýrsan aþ bölünür,paralar bölünür,
Dostluk biter Alman olur,sonra sana dünür.
...
Aman boþver kýmýldanma,mýhlan orda öyle,
Adam uzaya çýkýyor sense þarký söyle,
Oraný aç buraný aç,bu ne büyük ayýp,
Deðerler kaybolmuþ serde,gençlik nerde kayýp!
...
Neyse bana huzurda yok kalktým gibi derken,
’Ah be’ dedim bu seferde bana battý diken,
Ýçimden dedim’Ulen’ben,ne olsa müstahak,
Bu kafayla sana daha, çok diken batacak!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.