Sen ;
yüreðime çivilediðim hayatken
içimin ölüm kokan boþluðunda ;
kördüðüm acýlarla baðlanmamalýydýn alýn yazýma
býçak kesiði sýzýsýyla ,can çekiþmemeliydi aþk
ý-
zýlgýtlý isimsiz iniltiler
düðümlerken sesleniþlerimi
felçli kalbimin çýkýþýný bulamayan nefesi
dayanýrken boðazýma
adýn batarken dilimin ruhuna
bakýþlarýný çaldýðýn gözlerim
beklerken hala kapý eþiklerinde.......
bir umut baðýþlanmayan yalnýzlýðýn ellerinde
kötürüm býraktýðýn umutlar
zarýný yýrttýðýn yarýnlar
çýrýlçýplak
karanlýk bir bekleyiþe
bir dilenci gibi hala elleri açýkken.......
ýý-
söylesene !..
çatlayan düþlerimi, kýrýlan umutlarýmý
sývadýðým gözyaþlarýmla
kapanýr mý izi ,tüm yaþanmýþlýklarýn ?
ben hala sendeyken
nereye gitsem gelirim ki kendime !...
kestiðin þahdamarýmla
nereye kadar yaþarým söyle !...
elysa...