biz sevda yolunda beraberce
yürümeyi bir türlü öðrenemeyen
adý konmamýþ iki yolcuyuz
gülüþlerimiz azaltmaz yüreðimizdeki acýyý
yüzümüzdeki kesik çizgilerin esiriyiz
düþmez yanyana aksak gölgemiz
sonu bizle biten gecelerde
karanlýðý deler gecenin hüznü
gözyaþlarým birikir kirpiklerimde
ayný suçun iki mahkumuyuz ikimizde
özlemin bir adý sen diðeri umudumdur
sensizlik zemheride kalýp yok oluþumdur
sen yanýmdayken herþey ne de güzeldi
seni ve sevgini özlemle bekleyeceðim
aðlamayý sevmeyen ben
þimdi özlediðim þey haline geldi
hasret yangýnlarý yakar beni bebeðim
ister yalan ol istersen imkansýz
bir sürpriz yap geliver ansýzýn
gözlerimden akan yaþlar uzarken yanaðýma
kalbim hasretinle yaþamayý da öðrendi
sen de benim gibi
ayný duygular içindesin biliyorum
elimde ucu sönmüþ sigaram
ve zula ettiðim not defterim
içinde seni anlatan sözcükler saklýdýr
deniz bile bu gün çok durgun
yoksa o da mý yedi benim gibi vurgun
gökyüzünde dolaþýyor kara bulutlar
martýlar uçuþuyor belli belirsiz
elimde çatlamýþ midye kabuklarý var
karanlýðý getirse de gözlerime
o hüzünbaz gölgeler
gözlerim yarý kapalý da olsa çizer resmini ...
Refik
12 . 01 . 2015
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.