Uyanamadým gafletimden göremedim gerçeði, hakikati, haps olmuþtum dünyanýn avuçlarýndaki yalana. mýsralýmda teselli arýyordum ama nafile duvarlarým her saniye tokat atýyordu sanki bana, çaresiz yol alýyordum umutsuzlar kervanýnda. Sokaklar artýk zindan olmuþtu bana, göz yaþlarým dindirmeye çalýþýyordu yüreðimin sýzýsýný, unutmaya çalýþtýðým her saniye daha çok yoruluyordu benliðim, nefesim kadar yakýn hissediyordum geçmiþi silip atmaya çalýþtýkça daha çok yapýþýyordu yakama, Çaresiz yol alýyordum umutsuzlar kervanýnda. Hatýralarla gizlenmiþti güzel sandýðým günlerim, kelimeler kifayetsiz kalýyordu acý ile düðüm düðüm oluyordu boðazým, sigaramýn dumaný baþýmý her döndürmesinde unuturum sanýyordum ama olmadý baþým her döndükçe sen geldin aklýma kaçýþý aradým zalim sokaklarda, çýkmazlardaydý yollarým haps olmuþtum sensizliðime ve de yalnýzlýðýma, Çaresiz yol alýyordum umutsuzlar kervanýnda. Bazen doðduðum güne sitem ediyordum bazende çocukluðumdaki masumluðu özlüyor kýsa bir süreliðine de olsa geçmiþe dönüyordum, hayallerimle yaþýyor gerçeklerimde ölüyordum adeta, bazen rüzgar olmak yanan yüreðimin ateþini söndürmek,bazende o ateþte titreyen yüreðini ýsýtmak istiyordum,Sevgimin karþýlýðýný bulmak umuduyla Çaresiz yol alýyordum umutsuzlar kervanýnda MAHMUT AYDINLIK
Sosyal Medyada Paylaşın:
MAHMUT AYDINLIK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.