gece þapkasýný eline alýp
araladý esmer saçlarýný
eline düðümledi karamsar hüzünleri
aklýna düþen her þeyi dilinde
buðuz etti acýlarý
sessizliði savruldu ayazýnda rüzgarýn
habersiz bir çýkýþýn duraðýnda
kenetlenmiþ bakýþlarýna
aþk-ý mýrýldandý
daha uçamadý!!
aklý kurþun yarasýnda þimdi
sýðýndýðý gölgelerinde
esir kaldý
artýk tutunamayan
hüzünler de terk-i diyar etti
aðýt yakan düþlerim vokal yapýyor kirpiklerime
sorguluyor anýlarýmý
içimde tutuþan volkanlar
infaz edilen muþtularým tek tek
düþüyor sersefil damarýmdan her seferinde
kan yerine sen damlýyor
sen yanýmda tutkum
utanýyor duygularým
nemlenen gözlerim ellerinde
kaldýrýmlarýn çiziklerini adýmlýyor
güçsüz mecalsiz ayaklarým
titrek mum ýþýðýnda is kokan nefesimle
hýçkýrýk mey niyetine
dokunuyor yangýnlarýna
gönül duvarýma vuran yosunlu dalgalar
çekildi sahilimden
daðýldý köpük beyazý dem vakitler
kocaman derindi dünlerden kalan yarýklar
kabuk baðladý acýlarým
huzurlu uykuda hayallerim yamacýnda
naçizane kalemim bir fincan kahvede
meþk ediyor þimdi
eflatun akþamýn kýzýllýðýnýn
ayazýna sýðýnan güneþim
aþký demliyor yüreðine yapýþýk
Ýlah-i gücün efsunun da
Nurcan Bingöl
Ereðli – 07/01/2015