KORK

Ömür dediðin ney, bir akþamüstü,
Kýsacýk derlerdi, neler sýðdýrdýk.
Kaderi yaþar insan, sanma küstü,
Aklý fikri, nefsimize çaldýrdýk…

Þen þakrak insan, þeytanla kol kola,
Kork son nefeste, ahval nice ola.

Vahdetin dibine yaktýk ateþi,
Hasetle kinlendik, vurduk kardeþi.

Her öðüne çeþni, gýybet ve yalan,
Kul haklarý, rýzkýn oldu Müslüman.

Gönül açtýn bir kaþýk suda boðulursun,
Kin yüklenmiþ dosttan, Allah korusun.

Aðladýk tövbede, inþallah aydýk,
Yalandan dümeni, vuslata kýrdýk.

Adaletin hükmü, farklý herkese,
Sen hep haklýsýn, dolu ise kese.

Çalan, herkesi hýrsýz sanýrmýþ,
Doðrular, âlemde yalnýz kalýrmýþ.

Ne sabýrlar saklar, gönül içeri,
Kan deryasýnda boðar, dost hançeri…

Eðit ki, fýtrata uygun insaný,
Yalan cennete döndür, kabristaný.

Bir an var mý, secdede olmasýn baþ,
Cepte yok mu, þeytana bir tane taþ..

Ýnsansan, beli edersin mayandan,
Ýnsansan kork, Allah’tan korkmayandan...
Ocak-2015-Arifiye

Sosyal Medyada Paylaşın: