gunes yerzunde belki senin bedeninde geziniyor ben hala gecenin karanliginda kaldim penceremin kenarinda umutsuzca sensizligi ogreniyorum neden hala hala gun bitmedi neden hala gunes seni terk etmedi ben karanlik gecemi ozledim sen bilmiyordun ben ben omrumce vaz gecmeyecegim sessizce aglayan karanliklara asik oldum asik olmamak elimde degildi oldum iste hem karanligin gozyaslari parildamakta tum gok yuzunde umutlarini kaybeden insanlar icin sesizce yildizlarini sonduruyor her gece bendenimi sariyor dogan gunesle beraber yildizlariyla benide olduruyor her kaybolan yildizlar gibi yeniden hergece bende dogmaktayim ama bu defa seni unutmak arzusuyla doluyum
Sosyal Medyada Paylaşın:
askin88 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.