ay saklanýr bulutlarýn arasýna
kimseler görmesin diye yalnýzlýðýný
hüzünlenir yýldýzlar aðlar sessizce
kümelenir kara bulutlar gizlice
ifþa ederler gerçekleri isyan ederek
yaðmur damlasý olarak düþer yeryüzüne
ýslatýr bedenleri günahlardan arýndýrýr
canlanýr toprak yeniden þekillenerek
yaklaþýrým hayaline iç çekerek
yarým kalýr tutkular içimde
yaþanmamýþ sevgimde
koþarým hep peþinden
ayrýldýðým ruh eþimden
yakalayacakmýþým gibi saçlarýndan
çýkarýrým bin bir mana bakýþlarýndan
kimilerinde aþký sevgiyi
kimilerinde nefreti
bulurum her gördüðümde
yine de vazgeçilmezim olursun
yürürüm gölgende peþinden
tutacakmýþ gibi olurum ellerinden
beyhude boþlukta kalýrým
benim ki çölde seraptýr
olmayaný var saymak
onunla yaþamak ...
Refik
11 . 01 . 2015
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.