Yarım Bir Hece ' SE' Noktasından
ne zaman dilim sürçse þairsin diyor
güzel þeyler bulaþýr insana
güzel olan þeyleri üleþtik
ben payýma düþeni aldým sen payýna düþeni
eþitti seninle açýlarýmýz
oysa içimin kara tahtasýnýn yazgýsýný
kim silebilir ki ? bir þiir mi ? bir elf rüzðarý mý ?
bir elin sola yakýn olaný mý ?
titrer mi otopsi doktorunun gözleri bu yüzden
ruhum dövüþsün istiyorsun.
oysa ben ruhumu,
iki paralýk bir dünyadan sonra sevmek istedim.
Kim duyabilir ki ? altýncý his mi ?
altýncý simyasýmý gözlerinin?
kendime yetiyormuþ oysa hayat
ikiden önce
çok öldüm, çok öldürüldüm
her þeyin yan tarafýný pas geçtim
ortasý ben olsun diye güneþin kýrpýk gözleri
pas tutan zincirler suda yýkanýr deme.
özgürüm doyasýya
gülüncüm biraz
nefes alýrken damarlarýmda bir akvaryum
okyanus oluyorum arada bir
dereler taþkýn
dereler tatlý su
ama dereler sýg yamacýna kurulu yollarýn
esiyor, ve yan dönüyor yapragýnda bir fidan
kýrgýn degilim
ama hayat küsmeye deger
çünkü hayat, hayat adamý için deðil
nefes almak için deðil
gülen gözleri olan kaç vardiya ustasý
ve ekim çiftcisi buldun ki fýrýnýnda bir ekmekte
seyre dalar gibi daldýkki yasýný tutuyoruz
nadasa býraktýgýmýz ellerimizin
hayat küsmeye deger sevgili küs sende
ne zaman iyi bir dilim düþse payýma umuttan
ya bir çocuk ölür, ya bir çocuk öldürür beni
büyümek en ölümcül yaram
katilim seninle kuþandý silahlarýný
izimi sürdü bulmaya
ki tetikce tehtit degildi öldüm
hiç yaram yazmadý kimliðimde
aksaný bilinmedi hiç. býrakmadým
eçhule koyverdim seni
yaðmur yagýyordu dýþ hatlarda bardagýmý dolduran
rakýma katýk ettim iki kadehte tek attým
dünyayý kandýrýnca baþým
öyle ördüm ölümü sen siz olduðun zamanda
þimdi ne bir vasiyetim var ne bir alacagým
yüzünün gamzesinden bir parsel
mezar istiyorum sadece
’gece kondu’ yazan yüreðimin taþýna
karþýmdan gelen kalabalýðýn,
hatýrlamadýðý gözlerim yalnýz
deniz beni çagýrýyor sevgili
yazmaya kulaç atmamý istiyor
kaybettiðim bir nokta vardý þiirimde
bulacagým bir gün
kaybettiðim yerde bulacagým
hangi birine yeter zarif bir harf
yarým bir hece se noktasýndan
agýrlýðýnca göbekli bir dünya bu
hangi birine yeter zarif bir harf
yarým bir hece se noktalý
ama ’çatan içinde hayat zordur’ biliriz
sonra dik eklendi bilire
ihtiyaç duyulan her þeydik
ihtiyaç olan her þeyden önce
aþkýn bileneni de var dileneni de
biz her ikisiydik kapýnda
seni açýyorduk
acýyorduk ortak hattýmýzdan
þimdi içinde diyarý terk bir ben kaldým
bir ben bildim giderayak kalmayý
bir sen bildin bir ben bildim öldüm
ölmekten bahsettim özür diler gibi
biraz sakince dünya bir bakýma
kemirecekler hayatý en tuzlu yerinden
bize yavan kalacak bu katýksýz ölmek yine
üzülmeli miyim bu gün
üzmeli miyim yoksa dünü
sevgiliye sözlenen sözler gibi
hangi kýlýfa soksam ömürleri
kýnýndan düþüyor hayat.
cümleler bana utangaç davranýyor
hayat yazamýyorum seni yine...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.