yol hevalým yaþamýn son duraðý/zindaný ölümün o günleri anýmsar mýsýn hep karam derdim sana keþke demez olsaydým demez olaydým ah keþke keþke o zaman yaþamýn/zindan/ karanlýðý olmazdý
olsun be karam ikimiz de onurlu bir kavganýn eriyiz kýyýmlar arþivinde bir satýr bu asrýn kangren yarasý iþkence zulüm/hep ayný senin orda da en katmerlisi aha ölüm karagözlüm ak saçlým bir soluk ötemde ondan korkan kim ki
hele bir gelsin de görelim ama/yol/ yoldaþýndan ayrý kalmak yok mu ölümlerin en acýmasýzý iþkencenin en dayanýlmazý karam
günlerce aç susuz býraktým bedenimi yasak sevdalara baþ kaldýrdým sevdalar sönmesin sevgililer üzülmesin diye... insanlýk/ insanlýk onuru kenetli yüreklerimizde onca uðraþlarýna karþýn koparýp alamadýlar ölüm utandý gün utandý zulüm ve iþkence utanmadý kýyým sürdükçe filizlendim aðýttan umuda
çok uðraþtýlar sývamaya uðraþtýlar güneþi inadýna/ biz ise nara verdik bilincimizi gün ola harman ola
boþ ver bre can doðarýz yeniden kardelen misali nar kardelen vari patladý patlayacak/
ey kahpe oðlu aha kahpe duvarýn ey dikenli tel örgü aha paslý yüzün
bak görüyor musun her þey yeniden filizlenmekte elvan elvan kuþlar semada pervaz etmek de turnalar öbek öbek halaya durmakta yarýnlar adýna deðil mi karam
Taki Akkuþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Taki Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.